Telefon.

Patrzy na telefon i ma strach w oczach, mówi do mnie: "Coś złego się stało, mama dzwoni." Pracujemy dalej, Ona w nerwach oddzwania i słyszy o tragicznym wypadku mamy w rodzinnej miejscowości. Wszystko trwało raptem minutę, może dwie- przekręciło Jej świat do góry nogami, a mnie zmroziło, potem zatrzęsło i trzymało cały dzień. Życie bywa kruche jak kartka papieru. Powtarza człowiek pewne czynności co dziennie, zna swój dom i obejście jak własną kieszeń i to właśnie tam spotyka go największe nieszczęście- prawie traci życie. Wszystko działo się szybko- Ona wybiegła, ja dzwoniłam do jej męża, Ona biegła do domu i w drogę, a Jej mama w helikopterze była przewożona do innego szpitala. Po 5h operacji okazało się, że uratowali Ją. Bardzo długie leczenie ma przed sobą, rekonwalescencję, ale najważniejsze, że się udało, że żyje.

Życie ludzkie jest tak niesamowicie kruche.